Yoksulluğun tırmanmaya başladığı dönemlerdi; AKP’li bakan çıktı, ‘Türkiye’de yoksulluk sorun olmaktan çıktı’ dedi. Bir diğeri çıktı, ‘ Aç olan (açım diye bağırmaz) dedi. Bir diğeri, durumun biraz farkında olarak, ‘zam yapılıyor ama mini mini yapılıyor,’ dedi. Her zaman yaptıkları gibi bu sözlerine dini soslandırdı ve ‘peygamberimiz midesinin üçte birini boş bırakırdı’ diye devam etti. Daha ne pişkin lafları var, biliyorsunuz. Tüm bu çirkin, ukala sözleri insana nasıl geçer bilmiyorum ama bir söz var ki, insanın iliklerine kadar işledi. AKP’li hayatın tam bir özeti. *** İsmi Ümmügül. Yedi yaşında. Balıkesir Burhaniyeli. Cumhuriyet İlköğretim Okulu’nda öğrenci. Bir konferans düzenlendi bu okulda. Sivil Savunma konferansı. Konusu, ‘ deprem olursa, neler yapmalıyız’ falan. Koca koca uzmanlar gelmiş. Çocuklar soracak, uzmanlar cevaplayacak. Doğruları öğretecek, amaç bu. Ümmügül parmağını kaldırıyor, soruyor: ‘Deprem olursa, fakirleri de kurtarırlar mı?’ Salonda sessizlik oluyor. Adeta tavan çöküyor kafalarına. Çünkü gerçek ‘ağırdır’ aslında.