Adında ‘Adalet’ var ama ‘Atalet’ gibi duruyorsun. Adaletten hiç nasip almamışsın. Şu satırların yazıldığı zaman diliminde bile deprem bölgelerinde ‘çadır’ sorunu yaşanıyor. Neden; çünkü; işi afetzedeye çadır vermek olan kurum, işi ticarete dökmüş çadır dağıtmak değil satmakla meşgul. Adalet mi bu ? Adam sizden, tabii ki cukkalı… Lüks villasının bahçesine AFAD çadırı kondurmuş. Adalet mi bu? Devlet-millet el ele konteyner kentleri kurmak için kampanya yapıyor. Lakin, üretilen konteynerlerin en fazla gönderildiği il Nebati’nin memleketi Şanlıurfa. Adalet mi bu? Devletin üst düzey yetkilileri, Bakanlar, lüks mercedeslerle depremzede bölgelerinde gezerken vatandaşın cesetlerini koyacak torbaları yok, ana babalarını, evlatlarını naftalinle battaniyelere sarıyorlar. Adalet mi bu? Yunanistan’da tren kazasında 40 kişi hayatını kaybediyor, Ulaştırma Bakanı istifa ediyor. Biz de 40 bin kişi hayatını kaybediyor; bırakın istifayı, üstüne bir de azar çekiliyor, ortalık sinkaftan geçilmiyor. Adalet mi bu? Vatandaş enkaz altında ölümle yaşam arasında gidip-geliyor, hayatı bir film şeridi gibi gözlerinin önünde. Dışarıda sela sesleri ve Bakan’ın biri reklam filmi çekmekle meşgul. Adalet mi bu? *** Bu ülkenin adalete ihtiyacı var. Her yapılanın yapanın yanına kâr kaldığı bir ülkenin yurttaşlarıyız biz. Hayatımızı dayak ya da kazık yememek üzerine kurmuşuz. Bu hayat böyle gitmiyor. Bir kez olsun, hayatımızın üzerinde tepinenlerin yaptıklarının hesabını verdiğini görmek istiyoruz. Bir kez olsun, bu ülkede herkes yaptığının bir vebali olacağını düşünerek hareket etmek zorunda kalsın istiyoruz. Hesaplaşma isteğimiz bundandır, öfkemiz bunun yokluğundandır… Biz 20 yıldır itilip kakılıyoruz, azar işitiyoruz, onurumuz kırılıyor, soyuluyoruz, kazıklanıyoruz. Bizim halkımız, birileri güç devşirsin, para devşirsin, iktidar devşirsin diye mutsuz ediliyor.