22 Mart 2024 - Cuma
NİÇİN AKP’YE OY VERMEMELİYİZ-16
ÇOCUKLARI HİÇ ANLAMADINIZ
Yazar - Atilla GÖSTERİŞLİ
Okuma Süresi: 3 dk.
Atilla GÖSTERİŞLİ
atilla.gosterisli@hotmail.com -
Bugün, ne yazık ki AKP döneminde yaşamak zorunda kalan bir çocuğun mektubunu yayınlıyorum.
***
Her akşam ekranlara çıktığınızda, yüzünüz asık ve kin dolu ifadeyle, çoğunu da anlamadığım kötü sözler, küfürler etmeyin. Bir büyüğümden bu sözleri duyunca, ‘küçüklerimi sevme, büyüklerimi sayma’ konusunda kuşkuya kapılıyorum. Birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder. Çok konuşup çok bağırmayın. Yüksek ses ve hiddet beni korkutuyor.
Benim küçük vücudumu taciz etmeyin, örselemeyin. Beni ‘çocuk gelin’ yapmayın. Buna yeltenenleri savunmayın. Benim geleceğimi, hayatımın henüz başında karanlıklara gömmeyin.
Annem beni hayata getiren, ilk nefes aldığım, kokusunu içime çektiğim kutsalımdır. Benim gözlerimin önünde annemi dövmeyin. O’nu siyasetiniz uğruna ‘yuhalatmayın’. Evlatlarının önüne bir sıcak kap yemek koyabilmek için, gecenin kör karanlığında pazar tezgahları arasında dolaşmasına mecbur bırakmayın. Benim, hayatla bağımı koparırsınız.
Babam, evimizin direği, hayatımızın gerçek ‘reisidir’. Bizim yaşamamız, O’nun emeği, alın teri ile mümkün. O’nun iş kuyruklarındaki her günü, karamsarlığı, bizi karanlığa götüren bir adımdır.
Ben çocuğum, güle oynaya sokaklarda büyümek istiyorum. Okumak, iş sahibi olmak istiyorum. Küçük bedenimle yağın, pasın içinde bir sanayi dükkanında, kurakta, ayazda bir tarlada yaşam mücadelesi içinde olmak benim için çok erken. İş kazalarında hayatını kaybeden çocuk işçi olmak istemiyorum.
Yalan söylemeyin. Bana yerli yersiz söz de vermeyin. Sözünüzü tutmayınca sizlere güvenim azalıyor. Tutarsız davrandığınızı görünce inancım kayboluyor, bocalıyorum.
Beni, korkutup sindirmeye çalışmayın. Beni aşağılamayın. Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın. Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur.
Bu ülkede doğmak elimde değildi. Ama seçme hakkım olsaydı, bu ülkeden başka yerde olmak istemezdim.
Yeter ki bana bırakacağınız hayat yoksulluk/yoksunluk olmasın. Yeter ki benim geleceğim en şerefli, en ‘neşeli’ hayat olsun.
Yorumlar (0)
Tüm Yazıları
Köşe Yazıları
Atilla GÖSTERİŞLİ
BU ÜLKE SİZDEN ÇOK ÇEKTİ
Mehmet AKAY
Kürt Sorununda Sıkı Pazarlık
Nurdan GÜNAL
Çağın Öğretmeni;
Bülent SERDAROĞLU
DEĞİŞİM ŞART
Özel ÇELİK
ELVEDA 18 TEMMUZ STADI
FİLİZ KIRMIZIOĞLU
Düzce, Şehir Olmanın Gerekliliklerini Karşılayabiliyor mu?
Taha CAYMAZ
Durmak Yok Yola Devam
İbrahim BİLGİN
DENİZ BİTTİ
Sabri ÖZDEMİR
SAİT FAİK KAFASI
Alper BAŞOĞLU
SEDA ÜNSAR 'DÜŞÜŞ' ROMANI İNCELEMESİ